Back in Holland

Waar is het gebleven….. dat jaar!!!!

Jullie zullen het niet geloven maar dit is alweer ons allerlaatste verhaal op deze site. Een jaar geleden waren we net onderweg en was alles nog spannend en nieuw. Nu is het alweer een jaar later en zit ons fantastische avontuur er op. Wat is de tijd snel gegaan! Maar voordat we het helemaal gaan afsluiten zullen we eerst nog even vertellen wat er de laatste paar weken gebeurd is.

De laatste 4 dagen in Sydney stonden vooral in het teken van het bedenken hoe we alles toch mee zouden krijgen in onze backpack. En natuurlijk over het afsluiten van een fantastisch jaar in dat prachtige land. We hebben uiteindelijk zondag onze tassen ingepakt en alles wat niet mee kon hebben we naar onze buurvrouw op de camping gebracht. Zij brengt dat soort spullen vaker naar het leger des heils. Wij konden niets meer met de slaapzakken, tent, matjes etc. en dus vonden we het leger des heils wel een goede optie.

Onze buurvrouw op de camping van Sydney is in korte tijd dan ook uitgegroeid tot onze Australische oma ze is een ontzettend lieve vrouw! We hebben na het opruimen en nadat onze tassen gereed waren geheel in Australische stijl afgesloten met een Barbie (BBQ) lunch bij haar. Erg gezellig! Het was dan ook een echt afscheid toen we op weg gingen naar de trein voor onze laatste nacht in een hotelletje bij het vliegveld. Op maandag zouden we namelijk om 8 uur op het vliegveld staan om door de douane te gaan en op het vliegtuig te stappen naar Bali. Nog één keer achterom kijken en afscheid nemen van het prachtige Australië.

Hoewel het een afscheid was voor Australië hadden we nog een land waar we langs zouden gaan. Indonesië, en dan wel speciaal het eilandje van Bali. We kwamen maandag laat aan, het was half 3 ’s nachts toen we uiteindelijk op de kamer waren en dus konden gaan slapen. We waren kapot na het vliegen en het lange wachten op Darwin airport (waar welgeteld 2 winkeltjes zijn…).

De volgende ochtend konden we pas echt goed kijken wat voor een resort we geboekt hadden en of we inderdaad heerlijk konden relaxen zoals we ons dat voorgesteld hadden. We zaten in een prachtige kamer en een prachtig resort en konden zo door de tuinen naar de ontbijtzaal lopen. Wat een groen en wat een luxe! En dat wordt natuurlijk alleen nog maar versterkt als je net een jaar lang in een tentje of achter in de auto hebt geslapen. In een woord: Prachtig!

Hier zouden we ons prima kunnen vermaken. Zowel bij de zwembaden als bij het strand waar het resort aan lag. ’s Avonds heerlijk uit eten in de buurt van het resort en voor de rest helemaal niets doen.

We hebben op de vrijdag een tour geboekt om toch wat van het eiland te zien. Op deze tour hebben we een aantal mooie fabriekjes gezien waar nog met de hand gewerkt werd in het maken van sieraden, schilderijen en beeldjes. Ook zijn we naar Ubud geweest waar we rijstvelden hebben bekeken. Al met al een mooie dag op een prachtig eiland!

Maandagavond zijn we nog naar Kuta geweest. Het feestgedeelte van Bali. Kuta is de badplaats van Bali en daar was het dus lekker druk, met jaja vooral heeeel veeeeel NEDERLANDERS ;). Zo konden we mooi weer wennen aan alle Nederlanders haha!

Na een paar heerlijke dagen van vooral aan het strand en zwembad liggen relaxen was het toch echt tijd voor ons om op woensdagochtend het vliegtuig te pakken richting Nederland. Op het vliegveld van Singapore hadden we een wachtijd van 11 uur die we goed besteedt hebben met een stadstour en vermaak op het vliegveld zelf, want dat is wel zo groot met heel veel winkels, gratis massage stoelen en noem maar op. In 1 woord een prachtig en vermakelijk vliegveld! We kwamen dan uiteindelijk op donderdag half 2 ’s middags aan op Schiphol. Rustig naar de bagageband lopen en wachten op onze tassen en toen door de douane, en wie stonden daar? Onze familie!! Knuffels, tranen en blijdschap. Wat was het fantastisch om onze familie na een jaar weer te zien.

Ze hadden ook nog een verassing voor ons in petto. We zouden ’s avonds namelijk gezellig uit eten gaan. En als klap op de vuurpijl was thuis onze straat versierd met een prachtige boog en borden. Er was zelfs een verassingsfeestje georganiseerd voor ons! Wat natuurlijk ontzettend gezellig was!

Het afgelopen jaar is echt voorbij gevlogen! We hebben heel erg veel beleefd en meegemaakt. We hebben goede en slechte dagen gehad maar over het algemeen was het een ervaring om nooit meer te vergeten. Wat hebben we het mooi gehad. Al jullie reacties op de site en op de app etc. heeft ons echt goed gedaan. Mooi om te zien dat zoveel van jullie met ons meegeleefd hebben afgelopen jaar. Allemaal bedankt daarvoor!

Nu is het voor ons tijd om weer verder te gaan met het leven in Nederland.

Allemaal bedankt voor het afgelopen jaar en we spreken jullie vast snel weer face tot face!

See ya en veel Liefs

Wouter en Rian

Australisch avontuur bijna voorbij!

Na bijna een jaar in dit prachtige land te hebben rond gereisd is onze ALLER ALLER laatste week in Australië alweer aangebroken… naja eigenlijk nog maar 4 daagjes te gaan voordat we naar Bali vliegen op a.s Maandag.

In de afgelopen maanden hebben we natuurlijk nog weer heel wat beleeft en gezien.

Vanuit Perth zijn we eerst naar beneden gereden naar Margaret River, het was hier prachtig en erg groen, met veel wijngaarden, alleen helaas ook heel erg veel regen. Dus zijn we ook gauw na Albany nog even mee gepakt te hebben, weer naar boven gereden via de wildflower way. Helaas waren we net iets te vroeg voor het seizoen van de wildflowers maar er stonden toch nog aardig wat bloemetjes langs de kant van de weg. We zijn dan ook een aantal keren gestopt om onze innerlijke fotograaf tevreden te stellen.

Na de wildflowers zijn we aangekomen in Coral Bay en WAUW wat een paradijsje op aarde is het hier zeg! Een koraal blauwe zee met een wit zandstrand. We hebben hier dan ook heerlijk een paar dagen genoten op het strand en we konden eindelijk onze eigen snorkels en flippers uit de auto halen om te gaan snorkelen. Je kunt hier zo vanaf het strand naar het koraal toe zwemmen en dit was natuurlijk prachtig met allerlei verschillende kleuren koraal en heel veel vissen. Wij hebben ons hier dan ook uitstekend vermaakt. Hiernaar zijn we doorgereden naar Broome en hebben hier weer heerlijk een week genoten van zon, zee en strand.

Na Broome was het tijd om te beginnen met onze roadtrip naar het oosten van het land. Eenmaal aangekomen bij het “Three Ways Roadhouse” in Tennant Creek hebben we een heerlijk ijsje gehaald om te vieren dat we ons hele rondje van Australië rond hadden, want we zijn hier namelijk in het begin met Vera ook langs gekomen toen we naar Alice Springs gingen. Het was daarom wel even een bijzonder momentje. Vanuit het “Three way Roadhouse” zijn we in een paar dagen doorgereden naar de oostkust van Australië. Door Cairns naar het Daintree Rainforest en Cape Tribulation. Hier hebben we door het regenwoud gelopen en hebben de plek gezien waar het regenwoud overgaat in een wit zandstrand en vervolgens over gaat in het Great Barrier Reef

Na een paar dagen in Cairns en nog een aantal mooie plaatsjes aan de oostkust was onze volgende bestemming bereikt. Deze stad was Mooloolaba. Hier hadden we een bijzondere afspraak staan, want onze oom en tante zitten ook in Australië om hun (schoon) zus te bezoeken. Dus leek het ons allen leuk om samen af te spreken. We hebben gezellig met z’n allen gepicknickt in het park en hadden natuurlijk heel veel te vertellen aan elkaar. Ook nog even gezellig op het terras koffie/thee gedronken. Daarna was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van elkaar. Het was een erg gezellige maar ook wel een bijzondere dag om elkaar helemaal aan de andere kant van de wereld te zien.

Vanuit Mooloolaba zijn we begonnen aan onze aller laatste kilometers van onze reis naar onze eindebestemming Sydney. Inmiddels zitten we dan ook alweer 3 weken op de camping in Sydney en zijn we druk bezig geweest om advertenties op te hangen voor onze auto. Na bijna 2 weken niks te hebben gehoord kregen we dan toch eindelijk vorige week donderdag rond 16.00 uur een telefoontje van een man die naar onze auto wou komen kijken. Wij natuurlijk alles snel even klaar gemaakt en de man opgehaald bij het treinstation vlak bij onze camping. Het was inmiddels al 18.00 uur en bijna donker, maar dat maakte hem niet uit. Hij heeft de banden gecheckt, een klein stukje gereden om de remmen te checken en onder de motorkap gekeken en hij vond ’t een prima auto. En dus hebben we onze auto binnen 2.5 uur verkocht . Wij natuurlijk helemaal happy want dit is een hele zorg minder.

Ook hebben we natuurlijk Wouter z’n verjaardag gevierd op woensdag 10 september. Met taart, cider, slingers en een cadeau. Al met al dus een geslaagde en gezellige dag. Nu nog 4 daagjes te gaan in Australië en dan nog heerlijk even 10 daagjes genieten in Bali. Voordat we op woensdag 8 oktober in het vliegtuig stappen en een dag later weer terug komen op Nederlandse bodem.

Liefs vanuit het nu regenachtige Sydney

Rondreis met Pap en Mam.

Het is alweer een tijd geleden dat jullie onze avonturen hebben kunnen lezen. Dit omdat de reismee site onze blog een tijd kwijt was. Dit is gebeurd door een storing waar veel grote fouten gemaakt zijn. Al onze verhalen zijn weg, maar gelukkig hebben we ze nog op de computer staan zodat we ze er weer op kunnen zetten, en helaas zijn alle mail adressen verdwenen uit onze mailinglijst. Dus diegenen die het nog steeds leuk vinden om ons te volgen mogen dan weer even hun mailadres opnieuw invullen zodat jullie een mailtje krijgen als we weer wat nieuws plaatsen.

Maar goed druk tijd dus om weer wat te laten horen van ons. In de afgelopen tijd is er namelijk veel gebeurd. Want zoals jullie weten zijn paps en mams bij ons langs geweest!!

Zes weken geleden zijn we bij Blue en Katie weggereden om in een week tijd 5000 km af te leggen. Helemaal vanaf de boerderij in Queensland zijn we toen naar Perth in West-Australië gereden. De reis valt in een woord samen te vatten als: SAAI!!!

Wat een ontzettend saaie weg was dat zeg! Vooral het stuk vanaf Adelaide naar Esperance genaamd The Nullarbor Route was erg saai. Eenmaal aangekomen in Esperance zijn we als compensatie dan maar naar een van de witte zandstranden geweest. Helaas was het koud weer en konden we niet zwemmen in het azuurblauwe water. Maar om alleen al te kijken was al mooi.

Gelukkig duurde dit allemaal niet zo heel lang. Op vrijdag 13 juni was het dan ook zover. Op naar het vliegveld van Perth om pa en ma op te halen. Eindelijk konden we ze weer omarmen na ze 8 maanden niet gezien te hebben. Wat een leuk weerzien! Gelijk met z’n allen de stad in om de koffers naar hun hotel te brengen en te lunchen. De eerste dag was dan ook vooral veel lopen om de stad te zien en kletsen over alles wat er gebeurd was in Nederland en alles wat wij hier meegemaakt hadden. Voordat we het wisten was het alweer avond en moesten wij terug naar de camping en pa en ma naar hun hotel.

Het eerste weekend stond vooral in het teken van gezellig bij elkaar zijn en zaken regelen m.b.t. onze eigen auto. Deze konden we namelijk 5 weken stallen in een carport van mensen hier in Perth. Toen dat allemaal geregeld was kon onze reis dan ook eindelijk beginnen. We zouden vanuit Perth richting Exmouth, naar Karijini National Park en Broome, via de Gibb River Road en Kununurra naar Darwin rijden. Een trip van ruim 6000 km waar we 4 weken voor uitgetrokken hadden. We hebben veel plaatsen daartussen ook nog aangedaan maar dat is teveel om hier allemaal op te noemen.

Hoewel Perth een leuke en gezellige stad is waren we blij dat we weg konden. Het weekend dat wij daar waren was het namelijk aan het stormen. Veel wind, regen en kou. Vooral ’s nachts kon het erg koud worden, rond de 2 graden! Niet zo leuk weer om in een tentje te liggen dus.

Na een paar dagen rijden en ondertussen veel gezien te hebben kwamen we aan bij Monkey Mia. Nu denk je misschien dat hier veel aapjes voorkomen. Tenminste als je de naam mag geloven. Helaas... Monkey Mia staat bekend om de wilde dolfijnen welke je daar kunt voeren. ’s Ochtends zijn we in alle vroegte opgestaan om rond 7 uur op het strand te staan. Van iedereen die daar staat worden dan vervolgens 15 mensen uitgekozen die een vis mogen voeren aan een dolfijn. En raad een?... Wij zijn allemaal uitkozen om dat te mogen doen. Mam vond het helemaal geweldig om deze dieren van zo dicht bij te mogen bekijken en ook nog te mogen voeren. Wat een geluk dat we allemaal uitgekozen werden!

Na Monkey Mia zijn we doorgereden naar Exmouth. Helaas was ook hier het weer niet zo mooi en konden we dus niet gaan snorkelen. Iets waar wij ons al een tijd op hadden verheugd. Na een kort verblijf in deze plaats zijn we dan ook doorgereden naar Karijini National Park. We hebben hier een dag rondgelopen in een van de ravijnen. In dit ravijn stroomde een beekje die her en der uitkwam in een meertje. Het water was er zo helder dat in deze meertjes gezwommen kon worden. Dit is dan ook precies wat we gedaan hebben. Onder een waterval, tussen de varens en samen met de visjes hebben we daar heerlijk gezwommen in het kristalheldere water. Wat een verfrissing! Wij zijn het er over eens dat dit een van de mooiste NP’s is die we tot nu toe gehad hebben.

Ook hebben we Broome aangedaan, de parelhoofdstad van Australië. Een tropisch stadje met een heerlijk zandstrand en lekker warm water. Natuurlijk hebben we hier van de zee genoten. Zwemmen en zonnebaden, 2 a 3 dagen lang. Heerlijk om in het midden van de vakantie even lekker ergens te zitten en niet gelijk de volgende dag weer weg te hoeven. Want om 6000 km te rijden in 4 weken betekend wel dat je veel in de auto zit.

Na heerlijk gerelaxt te hebben in Broome zijn we doorgereden naar Derby om van daaruit de toeristen route van de Gibb River Road af te leggen. De Gibb River Road is een van de laatste grote 4 Wiel Drive routes van Australië. Niet te missen dus op onze weg naar Darwin toe. Na een hobbelige weg kwamen we dan ook bij Windjana Gorge. Een uitgesleten stuk tussen bergen waar een rivier doorheen loopt. Dus wij gingen hier lekker wandelen. Na 5 minuten hoorden we ineens een gil van Rian. Ooh kijk! Crocs!! En inderdaad, er lagen een heel stel freshie’s (zoetwaterkrokodillen) langs de kant van de rivier. Dit was de eerste keer dat we ze echt in het wild zagen. Heel bijzonder om krokodillen in het wild tegen te komen!

Na het avontuur op deze 4wd weg hadden we de smaak te pakken en dus zijn we een paar dagen later naar Purnulullu NP geweest. In dit NP staan de Bungle Bungles. Bergen die op bijenkorfen lijken. De weg naar het park toe was al een hele belevenis. We hebben namelijk maar 50 km afgelegd in 2 uur tijd! Nee, we hebben geen lekke band gehad…. Je kon gewoon niet harder rijden dan 20/30km per uur. We moesten zelfs door ontzettend grote en diepe plassen water rijden, ontzettend gaaf om te doen! Een echt 4wd belevenis.

Na de Bungle Bungles was het tijd om (na dezelfde weg weer terug genomen te hebben) door te rijden om uiteindelijk de grens over te gaan naar een andere staat in Australië, Northern Territory. In deze staat zijn we naar Litchfield NP geweest. Een park waar je in bijna elk beekje en meertje wel kunt zwemmen. Er zijn hier veel watervallen waar je kunt zwemmen en dat hebben we natuurlijk ook gedaan. Heerlijk verfrissend! Ook zijn we nog naar het Wildlife Park onder Darwin geweest. In dit park was erg veel te zien

Hierna was het alweer tijd om door te rijden naar onze laatste stop met pa en ma, Darwin. We zijn op woensdag aangekomen en hadden dus nog mooi 4 hele dagen de tijd voordat we pa en ma weer moesten wegbrengen naar het vliegveld. Donderdag zijn we naar een van de beroemdste markten in Darwin geweest, de Mindil Market. Een markt die begint om 5 uur ’s avonds en doorgaat tot een uurtje of 10. Tijdens de markt kun je de zon onder zien gaan aan het strand waar de markt gehouden wordt. Als je daar de tijd voor hebt tenminste want er is zoveel te zien op de markt! Veel kraampjes waar je kleding en sieraden kunt kopen en nog meer kraampjes waar je lekker wat eten kunt kopen. Veel Aziatisch, Indische, Chinees en Japans. Erg lekker allemaal. Voordat we het wisten was de tijd al voorbij en konden we weer terug naar de camping. Verder hebben we nog een dag de stad zelf verkend en hebben we nog een dag gezellig geshopt in het grootste shoppings centrum van Darwin, Wat Rian natuurlijk helemaal gezellig vond.

Op zondag 13 juli was het helaas alweer tijd om naar het vliegveld in Darwin te rijden om ma en pa op het vliegtuig te zetten. De tijd is voorbij gevlogen maar wat hebben we genoten! Na een lang afscheid inclusief lunch op het vliegveld zijn we dan ook maar uit elkaar gegaan. Pa en ma door de douane en wij in de auto op weg naar Perth om de huurauto weer in te leveren en onze eigen auto weer op te halen.

Voor ons is het nu tijd om te beginnen aan het laatste gedeelte van onze reis. Van Perth via het noorden naar Sydney. Onderweg zullen we nog wel even genieten van al het moois wat het land hier te bieden heeft. Hoe dat allemaal gaat zullen jullie uiteraard nog wel horen.

Groetjes en XxX Rian en Wouter.

Lignum Station 2

Het werken zit er alweer op, na 6 weken is het weer tijd om verder te reizen naar het westen van Australië. Helaas vinden Blue en Katie het erg jammer dat we weg gaan, en hebben ze al meerdere malen gevraagd of we niet nog een weekje langer kunnen blijven. Maar dat kan helaas niet doorgaan. Dus zullen we jullie even meenemen in onze laatste 2.5 week werken hier op de boerderij.

Vorige week mochten we de boerderij een paar dagen alleen runnen. Dit omdat Blue “even” naar Brisbane moest, en Katie met de kids voor 3 dagen outreach gingen. Dit betekend dat de kinderen 3 dagen les hadden OP school ipv bij hun thuis. Voor de dagen dat ze er niet waren hebben we allerlei jobs gekregen die we konden doen. Maar we hoefden ons niet druk te maken als we niet alles afkregen. Maar goed, zo zitten wij niet in elkaar haha en hebben natuurlijk flink doorgewerkt om alles netjes af te krijgen voordat ze er weer waren! Toen ze er allemaal weer waren op zaterdag was het dan ook even moeilijk voor Blue en Katie om nog wat jobs te verzinnen voor ons. Wouter moest maar verder gaan met het oprollen van een fence, en Rian mocht de auto van Katie schoonmaken en wassen. Kortom, jobs die ze even snel moesten bedenken om ons aan het werk te houden haha.

Verder hadden we op 25 mei groot feest! Blue was jarig en dat moest natuurlijk gevierd worden. Met smoko hebben we dan ook taart met koffie/thee gehad. Hmmm wat was dat lekker! En natuurlijk hebben we hem een verjaardagskaartje gegeven.

Afgelopen dinsdag zijn we voor het eerst in 5 weken van de boerderij af geweest. In Clermont was namelijk de jaarlijkse ‘Clermont Show’. Denk aan de Denekamper Najaarskermis + het bij elkaar drijven van koeien met een hond, een paarden concours en een heuse biggenrace, die Mickey nog gewonnen heeft ook! Gooi daar een V8 autorace bij (met maar liefst 2 auto’s…) en een wedstrijd voor de mooiste cake/taart en foto en de klein dieren wedstrijd van Wubbenhof. En natuurlijk niet te vergeten de vele kraampjes waar je van alles kon kopen. Wouter en Blue waren al vroeg uit de veren want om 5.00 uur ’s ochtends zijn ze al richting Emerald gereden dit is zo’n 3 uur rijden, om daar nog even wat dingentje te regelen. Toen ze aan kwamen op de Clermont show zo rond half 5 zaten Rian en Mickey al in de botsauto’s. Na de botsauto’s hebben we gezellig met z’n allen over de kermis gelopen en zijn we in verschillende attracties geweest. Rian heeft sinds tijden weer eens in de bank en reuzenrad gezeten. Wouter heeft gezellig met Albie Ducks geschoten, en een rondje gemaakt in het reuzenrad. Kortom, het was een ontzettend gezellige dag, waar vooral de kids al een hele tijd naar uit hadden gekeken

Op zondag was het zover, het grote inpakken en schoonmaken kon beginnen. Na 6 weken konden we de auto weer inpakken en dat heeft de hele dag geduurd! We waren al bijna vergeten hoe alles in de auto moest haha. Gelukkig hebben we alles in de auto gekregen en hebben we ons huisje een beetje schoongemaakt. Alles klaar voor onze roadtrip.

Maandag vertrekken we dan ook met de auto richting west Australië. Voor een trip van 4500 km waar we een kleine 2 weken de tijd voor hebben. Want, jaja op vrijdag 13 juni kunnen we Pap en Mam dan eindelijk op gaan halen van het vliegveld in Perth. Vanaf daar zullen we gezellig met ons 4tjes de westkust van Australië gaan verkennen! Wij hebben er ontzettend veel zin in, Hopelijk herkennen we ze nog en hun ons haha!

Word vervolgd dus ;)

Lieve groetjes Ons

Lignum Station

Inmiddels zijn we alweer 3 weken aan het werk, en dus zullen we jullie vertellen wat we hier allemaal doen.

Op onze eerste werkdag mocht Wouter al gelijk alleen aan de slag. David, de boer (of Blue zoals iedereen hem noemt) was de hele dag weg omdat hij zijn oudste zoon Jake weer naar de kostschool moest brengen en dit is zeker 5 uur rijden alleen al voor de heen weg. Dus hij was daar de hele dag wel druk mee. Wouter heeft eerst de shed (open schuur) opgeruimd en ja hoor de eerste slang was al gespot toen hij een stel golfplaten op ging ruimen. Ook Rian heeft op de eerste dag haar 1e slang al gespot. Gewoon onder het afdak van het huis. Gelukkig waren het allebei nog maar “baby” slangen, maar ze zijn daar niet minder gevaarlijk om.

Rian haar werk bestaat voornamelijk uit het lesgeven van de jongste (Ada van 5). We doen dit ook echt in een aparte kamer die ze in hebben gericht als klaslokaal waar 4 bureau’s staan. Ze hebben alle 3 hun eigen laptop waar ze dan de air-school lessen op hebben. Ada heeft voor elke Unit (bestaat uit 2 weken) een lesboek en een activiteiten boek. Ze heeft per dag 5 lessen die ze dan af moet hebben waarvan ze 2 lessen via de air school doen met een echte teacher. Soms is er 1 van de teachers afwezig waardoor ik zelf de les moet geven. Het is erg interessant om te zien hoe dit allemaal in z’n werk gaat. Ze bellen met de telefoon naar de school en worden dan doorverbonden naar hun eigen klas, op de laptop loggen de kinderen dan in op een speciaal programma van school via internet. En als de teacher dan ook ingelogd is kan de les beginnen. Ada heeft dan een headset op waardoor ze kan praten als de teacher haar iets vraagt. Ook kunnen ze gewoon hun hand opsteken via dat programma. En als ze iets moeten doen van de teacher en daar dan mee klaar zijn moeten ze het groene vinkje aan kruisen in het programma. Zelfs als ze even naar de wc moeten kunnen ze gewoon op away knop drukken en dan komt dat achter hun naam te staan zodat de teacher kan zien dat ze even weg zijn. Dus overal is aan gedacht.

Soms merk je wel dat het voor Ada best moeilijk is om een uur stil te zitten voor een laptop. Als we klaar zijn met alle lessen help ik Katie mee met het huishouden en klusjes rondom het huis. En tussendoor speel ik veel buitenspelletjes met de kids.

Wouter heeft weer compleet andere werkzaamheden. Hij is altijd buiten op het land bezig. Het repareren van de omheining (3 lagen prikkeldraad) is iets waar hij elke dag wel mee bezig is. Want als hij ergens naartoe rijd voor een job moet hij altijd kijken of er iets kapot is en als dat zo is moet dat gelijk gemaakt worden zodat er geen koeien in de verkeerde weide komen. En als je denkt aan de weides met het formaat van thuis, vergeet het maar! De weides varieren van 275 acre tot 5574 acre (150 hectare tot 1000 hectare). Al met al heeft Blue 127.000 acre tot zijn beschikking waarvan 110.000 in eigendom. Dit is dus zo’n 50.000 hectare in eigendom! Je begrijpt dat als er dan een omheining kapot is en er zijn een paar koeien weg ze ook niet worden opgezocht. Ze komen vanzelf wel weer tevoorschijn.

Naast het checken van de omheining is wouter ook bezig met het maken van houten hekken, voor over de drinkbakken. Dit zodat de koeien niet door de drinkbak naar een andere wei gaan. Verder bestaat zijn dag uit het repareren van lekken in waterleidingen en bronnen. Of het afbreken van watertanks die niet meer gebruikt worden of kapot zijn. Het komt dan ook vaak voor dat wouter zijn koffiepauze en lunch meeneemt het land op. Hij is vaak de hele dag weg en komt alleen terug als het donker wordt.

Als Wouter niet bezig is op het land is hij in de schuur aan het werk. Remleidingen vervangen van de quads of de auto’s een kleine buurt geven. Ook is hij bezig met het opknappen van de geitenstal, al doet hij dat alleen als hij tijd over heeft. Dit komt helaas niet zo heel vaak voor en dus is hij er nog niet zo heel ver mee haha. Zo heeft hij wel meerdere jobs liggen welke hij nog af kan maken als hij een keer alleen mag werken.

Onze weekenden bestaan uit maar liefst 1 dag, de zondag! Zaterdag is een gewone werkdag. Vaak worden deze wel met het hele gezin ingevuld. Zo hebben we de 1^e zaterdag al gelijk 260!! koeien gesorteerd of ze drachtig of niet-drachtig waren. Hier hebben we 4 uur over gedaan, wat best snel was volgens Blue. Het hele gezin hielp mee met het sorteren, toen dit klaar was hebben we nog 20 kalfjes gebrandmerkt, onthoornd en gecastreerd. De 2^e zaterdag ging ‘t dan gebeuren waar de familie de hele week al over gepraat had. De 9 hanen werden geslacht. Dit was de eerste keer voor ons dat we met zoiets gingen helpen. Blue hakte de kop er gewoon met een bijl af en wij mochten ze dan ophangen met een touw aan het hek, En… het is echt waar dat de hanen nadat de kop eraf is gehakt nog even hun laatste leven eruit schudden. Dus het was een mooie bloederige bedoeling haha. Toen alle hanen geslacht waren was ‘t dan ook tijd om ze te gaan plukken. We zaten heel gezellig met ons allen rondom een vuurtje. Eerst werden de hanen in heel warm water gedompeld wat op dat vuurtje stond, en daarna werden ze overhandigd aan ons zodat wij ze dan konden gaan plukken. Het leeghalen van de hanen hoefden wij gelukkig niet te doen. Dit heeft Blue allemaal gedaan.

De afgelopen weken zijn we op de zondagen wezen vissen. De eerste zondag zijn we met een net en yabbipods wezen vissen. ’s Ochtends hebben we alles in het water gegooid en ’s avonds hebben we alles weer uit het water gehaald. Onze vangst was maar liefst 2 vissen en 13 yabbies. Yabbies zijn een soort kreeften die erg lekker smaken! Alles wat we vangen nemen we namelijk mee en eten we ’s avonds op. De tweede zondag zijn we met hengels wezen vissen. 1,5 uur gereden omdat ze een hele goede plaats wisten waar we konden vissen. Helaas hebben we de plek niet gevonden en zijn we maar ergens aan de rivier gaan zitten. Bbq aan en hengels in het water. Vangst: 0 vissen en 0 yabbies. Helaas niets gevangen maar wel een leuke zondagmiddag gehad!

De derde zondag hebben we een combi gedaan van de andere zondagen. Zaterdags tegen het einde van de middag hebben we het visnet al in het water gegooid en hebben we een stuk vlees in het water gelegd om de vissen aan te trekken. Afgelopen zondag hebben we eerst het grote visnet uit het water gehaald, dit omdat er schildpadden bij zaten en dat is geen goed teken want die eten de vis op die in het net zitten. En dan kunnen we zelf de vis niet meer opeten. Gelukkig viel de schade mee en hadden ze nog maar aan 1 vis gezeten. Onze vangst was dit keer dan ook goed er zaten 12 DIKKE vissen in het net. Ondertussen hebben we de yabbiepods ook in het water gegooid. Daarna zijn de jongste 2 kids met Blue en Katie alvast naar een andere plek gegaan (ook aan het water) om de bbq aan te steken. En wij en de oudste Albie (11) hebben nog even de vishengels gepakt om zelf ook nog even te gaan vissen. En ja hoor na een tijdje had wouter beet: resultaat een vis. Niet veel later had Rian ook beet en jullie raden ’t al de vis van Rian was natuurlijk vele malen groter :D haha. En Albie die dacht, laat ik maar even een boom vangen. We hebben dan ook erg veel lol gehad deze middag.

Maar natuurlijk willen we jullie de belangrijkste dag niet onthouden! Op Maandag 5 mei was het namelijk zo ver. Rian is 27 lentes jong geworden! Hiep hiep hoera!!

Wouter stond al vroeg in de ochtend te zingen, had het huis versierd met een slinger die hij geleend had van Katie en Blue, en had zelfs een cadeau gekocht en een kaartje geschreven. Ook hadden ze vanuit huis nog een kaartje gestuurd. En toen ging om 7 uur ’s Ochtends opeens de telefoon was ’t mam en Elsemiek. Een erg leuke verassing!
Met de smoko (koffiepauze) heb ik m’n verjaardag gevierd met het gezin hier.

En ’s avonds ging de telefoon nog eens en dit keer was het pap. Erg leuk! Dus kortom ik heb een leuke en gezellige verjaardag gehad.

Liefs en groeten Wouter en Rian

Vrolijk pasen allemaal!!

Allereerst natuurlijk voor iedereen een heel Vrolijk Pasen!

Inmiddels zitten we alweer een half jaar in Australië, de tijd vliegt voorbij hier!

De afgelopen weken is er niet heel veel gebeurd in ons leventje hier in Australië.

We hebben natuurlijk de farmcourse gedaan. Deze begon op maandag 17 maart en we hebben hier natuurlijk van alles geleerd en gedaan. Zoals motorbike‘s en Quads gereden wat echt ontzettend gaaf was om te doen. En we hebben ook paardgereden wat Rian natuurlijk geweldig vond en Wouter wat minder, hij zat liever op de motorbike‘s haha.

We hebben geleerd hoe we hekken moeten maken, 4x4 gereden op ruig land! Achteruit rijden met een trailer wat voor Rian toch wel wat lastig was. Dus zoals jullie lezen hebben we ons in deze trainingsweek zeker wel vermaakt.

Helaas konden we niet gelijk de week erna aan het werk, we moesten wachten op een boer die ons wou inhuren. Gelukkig kregen we de dinsdag erna dan eindelijk een naam van een boer waar we waarschijnlijk terecht konden. Dus gelijk maar gebeld met de boer. Na een paar telefoontjes en een paar dagen later zijn we dan ook aangenomen :D Wat waren we blij! We konden alleen pas 21 april (2^e paasdag) bij hem beginnen en hadden dus nog 3 weekjes om ons te vermaken.

We hebben deze 3 weken in Sydney doorgebracht. Helaas hadden we deze 3 weken best slecht weer. De herfst is hier ingetreden en dat kon je merken ook! We hebben erg veel regen gehad. In deze 3 weken is er niet heel veel gebeurd. Wouter heeft wat casual werk gedaan in Sydney en Rian heeft heerlijk gerelaxt op de camping ;).

Vorige week zaterdag zijn we dan uit Sydney vertrokken met als bestemming Clermont in Queensland. Dit is het dichtstbijzijnde plaatsje bij de boer maar ligt nog wel 170 km van hun huis af!

We zijn via de oostkust omhoog gereden en hebben daarbij veel op rest-area’s geslapen. Ook hebben we een paar leuke stadjes aangedaan waaronder Coffs Harbour. Op de dag dat we in Coffs Harbour waren was er ook net een marktje bezig. We hebben er rustig overheen gelopen en daarna zijn we langs het strand gelopen. Heerlijk uitwaaien voordat we hard aan het werk moeten.

Afgelopen vrijdag was het dan zover en zijn we aangekomen bij de boer. We zitten dus ongeveer 170 km van Clermont in Queensland. T was een heel eind rijden maar we hebben het gehaald!

De rit vanuit Clermont naar de boer toe was al een heel avontuur, aangezien wij met onze station wagen dik 150 km over gravel en dirt road moesten rijden (dit rij je normaal met een 4x4)! En we hadden dit niet echt verwacht! Maar wauw wat heb je hier een uitzichten! Over de 4 uur dat we ernaar toe hebben gereden, hebben we maar 1 boer met 2 honden op een Quad gezien! Dus we zitten in de Real Outback van Australië en vinden het helemaal gaaf!

We werden vrijdag dan ook warm welkom geheten door de familie Luke. Ze hebben ons naar het huisje gebracht waar we de komende 6 weken zullen verblijven. De rest van de dag hebben we ons hier dan ook gelijk gesetteld.

’s Avond werden we uitgenodigd voor Tea en ja je gaat er gewoon vanuit dat dit een kopje thee drinken is. Maar gelukkig ging er bij Wouter een belletje rinkelen en hij dacht dat ze er hier wat anders mee bedoelden. Dus hebben we t gelijk maar even opgezocht op google (jaja we hebben hier in de bush bush zelfs internet!) en het bleek inderdaad wat anders te betekenen. We waren uitgenodigd voor het avond eten. Dus konden we gelijk goed kennis maken met het gezin. En dit is zeker gelukt.

Zaterdag zijn we met het hele gezin wezen waterskiën. Dit doen ze elk jaar met het Easter weekend samen met de buren en hun gezinnen uit de buurt!

Ze doen dit bij een groot meer/dam een klein stukje rijden van hun land. En het was echt een mega meer. Dit verwacht je niet zo midden in de bush! De boeren brachten hun eigen jetski’s, waterski’s en verdere speeltjes mee. 1 boer had zelfs een boot!

En natuurlijk hebben wij het ook geprobeerd. Rian mocht eerst want die had al eens eerder gewaterskied op het Rutbeek en Wouter wou dit wel eens zien. Na 1 keer te zijn gevallen, ging t daarna gelijk goed. Na een heel groot rondje was het de buurt aan Wouter. Na wat uitleg kon het dan ook gebeuren. Helaas was hij nog niet zo goed als Rian en heeft hij de 1^e ronde dan ook niet op de ski’s kunnen staan. Later op de dag is het hem wel gelukt en toen ging het dan ook erg goed. Ook heeft Rian nog op de Jetski zelf gereden. Kortom het was een erg leuke en vermoeiende dag met heel veel nieuwe gezichten. Maar we hebben er zeker van genoten.

Zondag hebben we een rustige dag gehad. Ook hier is het echt Pasen en hebben we met de 2 jongste kinderen van het gezin Micky (7) en Ayda (5) eieren verstopt en gezocht. Dit was ook erg gezellig.

Dinsdag gaat t dan echt gebeuren, onze echte eerste werkdag in Australië! Vandaag is het nog vakantie. Wel gaan we een aantal papierzaken in orde maken met David (of Blue zoals ze hem hier noemen) en misschien dat we nog een rondleiding krijgen over de farm zelf. We zullen jullie laten weten hoe het hier gaat.

Liefs Rian & Wouter

Terug in Australië

Zoals de meesten van jullie wel weten, zitten we alweer 2 weken in Australie. En lagen we dus een verhaal achter. Maar we zijn weer helemaal up to date en wensen jullie natuurlijk veel lees plezier :D.

Na een goede vlucht zijn we weer veilig aangekomen in Australië. We sliepen de eerste 2 nachten in het Ibis Budget hotel in Sydney omdat we onze auto nog eerst weer op moesten halen. Even weer heerlijk in een gewoon bed geslapen. Dus de volgende dag hebben we dan ook eerst onze auto opgehaald en zijn we, nadat we de auto bij het hotel hebben geparkeerd, met de trein de stad in geweest. Op naar Work and Travel Company (WTC) om informatie te vragen over eventueel boerderijwerk. Want jaja na 4 maanden vakantie vieren moet er toch ook weer geld verdiend worden! Na deze informatie gekregen te hebben, zijn we Sydney zelf nog even in geweest.

Zaterdag moesten we weer opzoek naar een camping in de buurt van Sydney, en hebben die dan ook gevonden. We zaten prachtig aan de rand van een bos. Zaterdag hebben we de hele dag besteedt om alles uit te zoeken in de auto. Ook hebben we de auto nu zo ingepakt dat we niet elke dag de auto uit hoeven te pakken als we willen gaan slapen. Hier gaat natuurlijk ook wel even tijd in zitten maar het is gelukt. De zaterdag vloog dan ook voorbij!

Zondags hadden we weer onze nationale wasdag wat weer hard nodig was! En hebben we heerlijk tijdschriften uit Nederland gelezen. Dus eigenlijk niet heel veel gedaan haha.

Maandag was het dan zover, het hele weekend hebben we erover na kunnen denken of we de cursus boerderijwerk wel of niet wilden doen. En we hebben besloten om dit natuurlijk wel te doen. Dus weer op naar het WTC waar we de cursus konden gaan boeken. Helaas bleek de cursus de eerste weken al helemaal volgeboekt te zitten en kunnen we pas 17 maart terecht. Dus hebben we ons laten inboeken op 17 maart. En dat betekent dat we na de cursusweek gegarandeerd werk hebben op een boerderij! We hebben er erg veel zin in en zijn erg benieuwd wat ons allemaal te wachten staat.

Maar goed nu moeten we natuurlijk nog heel vervelend 3 weken vakantie vieren, en hebben we besloten om in deze weken maar “eventjes” op en neer te rijden naar Melbourne en Adelaide (zo ongeveer een kleine 3000 km)!

Dus woensdag was het dan zover, vanuit Sydney op weg naar Melbourne, we hadden een paar reisdagen voor de boeg en konden weer ouderwets overnachten op de Rest Area’s onderweg.

En wat was het weer wennen om zo lang achter elkaar in de auto te zitten. Je begint je soms toch wel een beetje te vervelen. Vrijdag zijn we dan ook aangekomen in Melbourne en zijn we gelijk de Queen Victoria Market opgegaan om de gezelligheid van deze markt maar even op te zoeken.

Tegen het einde van de middag zijn we weer verder gereden richting Adelaide (we doen net of het allemaal dicht bij elkaar ligt haha), hier zijn we zaterdags aan het einde van de dag aangekomen en wat bleek, er waren hier allerlei festivals gaande. Afgelopen weekend waren dat een Autorace en het Fringe Festival. En dit weekend is dat WOMADELAIDE. Dus hadden we veel geluk dat de camping die we opgezocht hadden nog net 1 klein plekje vrij had voor ons!

Maar genoeg te doen dus voor ons in Adelaide. We zijn dan ook naar de stad geweest, hebben over het festival terrein van Fringe gelopen en hebben hier heerlijk in het gras naar de muziek zitten luisteren. Ook zijn we een dag naar de grootste overdekte markt van het zuidelijk halfrond geweest, welke dus midden in de stad van Adelaide ligt!

Afgelopen Donderdag zijn we naar de filmset van de populaire Australische serie McLeod’s Daughters geweest! We weten niet of jullie dit iets zegt, maar het is een erg leuke serie waar we thuis veel naar gekeken hebben. Het was dan ook erg leuk en vooral bijzonder om de filmsets en Drovers Run (dat is de boerderij waar alles gebeurd) te zien! We hebben veel herkenningspunten gezien.

En nu zitten we alweer in Melbourne de week is voorbij gevlogen. We gaan nog even de stad in, en rijden daarna weer verder richting Sydney. Waar we nog even van onze laatste vakantie week gaan genieten voordat we aan het werk gaan!

Liefs Rian en Wouter

En dat was het alweer!

De laaste 1,5 week is alweer aangebroken voor Nieuw-Zeeland.

Via het plaatsje Wanaka waar het prachtige meer ‘Lake Wanaka’ ligt, zijn we aangekomen in Queenstown. En wat is dit een mooie en vooral relaxte stad zeg! We zijn de stad doorgelopen en hebben een hele tijd bij het prachtige meer gezeten in het park. We hadden stralend weer en in het park speelde een DJ ook nog eens relaxte muziek. Onze dag kon niet meer stuk. Heerlijk!

Ook zijn we met gondels naar het hoogste punt van de stad geweest waar we een prachtig uitzicht hadden over de stad, het meer en de bergen! Queenstown is toch wel onze favoriete stad van heel Nieuw-Zeeland. Na 3 dagen zijn we doorgereden naar de Milford Sound dit was nog een aardig stukje rijden. We waren wat later op de dag weg gegaan en dus hebben we eerst maar even een tussenstop gemaakt in het plaatje Lumsden, zodat we de volgende dag verder konden rijden naar Te Anau. Hier hebben we de nature cruise geboekt voor Milford Sound. De volgende dag was het dan zover: op de boot door de Milford Sound. Helaas was het wat mistig en regenachtig maar het was er niet minder mooi om! Het was prachtig om te zien hoe rustig dit gebied is en hoe de bergen kaarsrecht uit het water naar boven komen!

De volgende dag zijn we naar Invercargill gereden. We hadden al van verschillende mensen gehoord dat dit niet echt een hele bijzonder leuke stad was, en dat hebben we zelf inderdaad ook ervaren. Het is erg uitgestrekt aan 1 lange weg en het was er niet erg gezellig. Daarom zijn we maar gelijk doorgereden naar het plaatsje Bluff, dit is het zuidelijkste plaatsje van Nieuw-Zeeland. Hier hebben we natuurlijk op het Zuidelijkste puntje van het stadje gestaan.

Toen was ons rondje alweer bijna rond en zijn we aangekomen in de plaats Dunedin.

Hier staat de beroemde chocolade fabriek van Cadburry (Wereldwijd nog bekender dan Milka!). En als je van chocola houdt moet je hier natuurlijk wel geweest zijn. Dat hebben we dan ook maar even gedaan. Het was een erg leuke rondleiding door de fabriek heen, onderweg mochten we natuurlijk van alles proeven en kregen we chocolade repen. We voelden ons net Shakie in de chocolade fabriek. Als laatste hadden ze nog een verassing voor ons in petto. In een grote silo kwam er gewoon even 1 ton vloeibare chocola naar beneden vallen! Dit deden ze gewoon omdat het kon. Prachtig toch!

Verder hebben we natuurlijk nog gezellig in de stad zelf rondgelopen en zijn we nog naar het enigste kasteel (het Larnach castle) in heel Nieuw-Zeeland geweest. Het is een klein kasteel vergeleken wat wij gewend zijn in Europa. Maar het was wel een mooi kasteel met een prachtig uitzicht over de zee!

Na Dunedin zijn we doorgereden naar het plaatsje Alexandra dit ligt meer in het binnenland. Hier hebben we de wandelschoenen weer aangetrokken en hebben we gewandeld.

We hadden hier niet heel veel tijd meer en moesten na een dag weer verder rijden richting Christchurch. Onderweg hebben we nog 1 stop gemaakt in Oamaru waar we de yellow eyed pinguïn hebben gezien.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Christchurch. En was het rondje echt helemaal rond.

In Christchurch hebben we nog even gezellig rond gelopen en zijn we nog naar het Antartic Centre geweest waar we een heuse sneeuwstorm hebben meegemaakt. In onze korte broek met winterjas stonden we in de kou van -18,5 graad. Dat was best wel even fris aan onze benen haha! De laatste dag voordat we vlogen, stond natuurlijk in het teken van de camper opruimen en schoonmaken. Wat kun je je thuis voelen in een camper als je er 6 weken in zit zeg. In alle kastjes en ruimtes zat wel wat in. De camper leeghalen en schoonmaken was zo gebeurd maar onze backpacken weer inpakken zodat ze weer mee konden het vliegtuig in was nog wel een hele klus haha. Maar het is ons gelukt. Alles paste in de tas, op een paar dingetjes na van Rian natuurlijk haha. Gelukkig hebben we een Flightbag om onze backpacken zitten en paste de laatste spulletjes daar in.

Donderdag 20 februari was het dan zover. Na 6 weken Nieuw-Zeeland vlogen we weer terug naar Australie. Een gek idee! De tijd is echt voorbij gevlogen!

Lieve Groetjes en xxx

Rian en Wouter.