Aotearoa

Tijd om weer wat van ons te laten horen. Het is alweer even geleden beseffen we. Hierbij dus wat er tot nu toe gebeurd is in de afgelopen weken op Nieuw-Zeeland.

We beginnen bij de slaapplek die we hebben uitgekozen na Hobbiton. Na een tip bij de VVV van een klein plaatsje kwamen we aan in het buitengebied dicht bij de golfbaan. Hier was een camping met een paar mooie verassingen. We hadden een prachtig uitzicht op een wilde tuin met daarachter een waterval en een aantal hotpools. Ok, de hotpools waren iets aan de vervallen kant, maar het idee dat we ze wel konden gebruiken stond ons zeer aan! De hotpools en de uitzichten waren allemaal prachtig maar wat echt leuk was die avond was het belletje naar huis. Mama was namelijk jarig en die moesten we natuurlijk wel even toezingen over de telefoon.

Na deze leuke avond zijn we ‘s ochtends doorgereden via Rotorua naar onze doc-camping welke aan een klein meertje lag. Prachtige plek om te zijn. En handig want ’s ochtends zouden we naar de Lady Knox geiser gaan, deze geiser spuit elke dag om precies 10.15 uur. En dat kunnen ze op de minuut af nauwkeurig timen aangezien ze de reactie opwekken met een beetje waspoeder. Erg toeristisch en wat ons betreft niet heel spectaculair. De rest van de ochtend nog in het Wai-o-tapo park rondgelopen waar allemaal kraters in de grond zaten waar gas of heet (zwavel)water naar boven kwam borrelen. Het was leuk om te zien maar daar bleef het ook bij. ’s Middags zijn we naar het Volcanic Valley park geweest. We dachten dat dat ongeveer hetzelfde was. Niet dus. Dit park was omgeven door bomen (dat andere park was op een kale vlakte) en de kraters die we zagen waren minimaal 30 meter in doorsnede. Het was indrukwekkend om te zien waar moeder natuur toe in staat is.

Omdat er in deze regio veel vulkanische activiteit is zijn we naar een camping geweest die ook hotpools had waar wij gebruik van mochten maken. Na de hele dag gelopen te hebben konden we ’s avonds dan ook heerlijk in de hotpools liggen.

De Hukka Falls bij Lake Taupo was het volgende waar we naartoe zijn geweest. Het water van het meer stroomt hier een kanaal in van 10 bij 15m wat natuurlijk een aardige stroomversnelling oplevert. Ook Napier hebben we aangedaan. Een stad die in 1931 verwoest is door een aardbeving en toen is de stad in Art-Deco stijl weer opgebouwd. Gelukkig voor ons zijn het stevige gebouwen want toen we door de stad liepen voelden we ineens de grond bewegen. Wat bleek? Bij Wellington was een aardbeving geweest deze week en wat wij voelden was een van de naschokken daarvan. Ook toen we verder gingen naar Masterton was er weer een naschok te voelen. Erg bijzonder om in een land te zijn waar aardbevingen zo vaak voorkomen.

Je bent natuurlijk niet in Nieuw – Zeeland geweest als je geen Kiwi hebt gezien! Dus op naar het wildlife park Mount Bruce om een Kiwi te spotten, we waren al het hele park doorgelopen en hebben veel mooie vogels gezien maar nog steeds geen kiwi, op het laatst kwamen we dan ook bij het kiwi huis terecht. Alles was er donker omdat deze vogels alleen actief zijn in de nacht. En na goed zoeken zagen we dan ook echt de kiwi! 1 witte en 1 bruine, het zijn echt grappige en mooie beestjes om te zien.

De laatste paar dagen op het Noorder eiland hebben we doorgebracht in Wellington. Hier hebben we het museum Te Papa bezocht. Dit is een erg mooi en vooral GROOT museum. Verder zijn we in de oude en nieuwe St Pauls Kathedraal geweest. We vonden de oude vele malen mooier dan de nieuwe. Maar bij de nieuwe hebben we wel een privé rondleiding gehad door de kerk. We zijn helemaal bovenin de klokkentoren geweest, op de zolder gelopen en hebben we op het balkon gestaan waar Queen Elizabeth II ook al op heeft gestaan. Erg leuk dus.

Ook hebben we de parlementsgebouwen gezien, 3 stuks op een rij! En zijn we naar de prachtige Botanical Gardens geweest.

De laatste dag dachten we dat we wel “even” door het bos achter onze camping in Porirua te gaan lopen. Nou dat hebben we geweten! We zijn(ik weet niet hoe stijl) met trappen naar boven geklommen, om vervolgens op een uitkijk post te komen met een prachtig uitzicht over Porirua en de zee!

En toen was het alweer tijd om de ferry te pakken naar het Zuider eiland! Het moest een prachtige overtocht zijn dus wij waren er klaar voor. Op de mega boot was er weinig plek dus hebben we maar boven op het dek gezeten. Maar helaas begon het te regenen dus van de prachtige overtocht konden we weinig zien. Eenmaal aangekomen in Picton maar even een lekker broodje gehaald bij een jaja Nederlandse bakker! Verder heeft het de hele dag geregend en konden we dus weinig anders doen dan rijden. Aan het eind van de dag zijn we maar even gestopt voor een heerlijke high tea! Je moet toch wat he J

Op het zuidereiland hebben we ook alweer veel beleefd! We hebben Christchurch al gezien. In de stad kun je nog erg goed de schade zien van de aardbeving van 3 jaar geleden! De beroemde kerk van de stad met de naam “Christchurch Cathedral” heeft ook veel schade opgelopen hiervan. Erg jammer want het is een prachtige kerk van de buitenkant.

Ook hebben we een stop gemaakt in het plaatsje Kaikoura. Dit plaatsje staat bekend om de walvissen. Hier hebben we natuurlijk een whale watching tour gedaan. Wat erg mooi was! We hebben 3 walvissen mogen spotten wat uitzonderlijk veel was volgens de vrouw op de boot. Een hele groep dolfijnen zwom ook nog voor onze boot langs. Echt prachtige beestjes. Daarnaast nog een zeehonden kolonie gezien en als kers op de taart nog 1 pinguïn gezien in het water. Dus al met al was onze tour zeer geslaagd!!

De rest van de week zijn we verder gereden naar Blenheim en Nelson. Hier vooral de stadjes zelf bezocht en de vele winkels bezocht.

Bij het Abel Tasman National Park hebben we lekker fanatiek gedaan door dik 5 uur te hebben gewandeld. In 1 woord was dit geweldig! Overal kleine watervalletjes/stroompjes en erg veel mooie uitzichten op de knal blauwe zee met rotsen en baaitjes. Dus weer een zeer geslaagde dag.

Maar dat is nog niet alles. We zijn afgelopen week langs de westkust naar beneden gereden om in Punakaiki de pancake-rocks te zien. Bij het horen van die naam stroomde bij Rian het water al in de mondJ. De rotspartijen waren erg mooi om te zien. Het water wordt met een enorme kracht door kleine gaten geperst wat een mooi schouwspel oplevert.

En jaja gisteren kwamen we dan aan bij de beroemde Franz Josef Glacier. Dit was iets waar we al even naar uitgekeken hadden. We hadden het er over gehad om een Heli-Hike te gaan doen. Dat betekend dat we met een helikopter worden gedropt op de gletsjer en dan een wandeling doen met gids door alle breuken en scheuren van de ijsmassa. Het klonk fantastisch, en dat was het ook!

Wat een geweldige beleving om in de heli te vliegen en daarna een gletsjer te beklimmen. Achteraf hoorden we dat we ontzettend geluk hadden met het weer. Normaal worden de helft van de trips geannuleerd omdat het weer te slecht is. Wij hadden stralende zon en een blauwe hemel. In een woord: Fantastisch!!

Zoals jullie lezen vermaken we ons prima en genieten we volop! We vinden het nog steeds erg leuk om al jullie reacties te lezen op onze site Het doet ons erg goed om te weten dat er nog steeds mensen zijn die ons volgen J.

Liefs Wouter en Rian

Hello and Goodbye

Het heeft weer even geduurd maar hier zijn we dan weer. Dit keer fris en fruitig vanuit het mooie Nieuw Zeeland!

Voordat we naar Nieuw Zeeland gingen, hadden we natuurlijk nog een laatste week in Australië.

Zo zijn we 2 dagen in Canberra geweest. Dit is de hoofdstad van Australië en een heel andere stad dan de andere steden in Australië. Wij waren er in het weekend en het was er erg rustig en stil. Dit kwam voornamelijk omdat er door de weeks veel politici en studenten zijn en in het weekend niet.

We hebben hier natuurlijk het parlementsgebouw bezocht. Het was wel even leuk om doorheen te lopen en te zien van waaruit het land geregeerd wordt. Ook hebben we het War Memorial bezocht wat erg klein leek maar wat het zeker niet was! Hier kon je verschillende dingen bekijken van de 1^e en 2^e wereldoorlog, de Pacific oorlog en over de oorlog in Afghanistan. Dit was allemaal erg interessant want naast de informatie over de oorlogen hadden ze een aantal victoria-kruizen binnen hangen (de hoogste onderscheiding voor soldaten) en ze hadden een aantal oude gevechtsvliegtuigen binnen staan die ook echt in de oorlog gevlogen hadden!

Na Canberra zijn we doorgereden naar Wollongong voor nog even 4 heerlijke dagen aan het strand voordat Vera weer naar huis moest. We hadden geluk met het weer en hebben dan ook zeker genoten van het strand en de zee!

En toen was het alweer donderdag 9 januari 2014. De dag dat we Vera op het vliegtuig naar huis moesten zetten, de 3 maanden zijn voorbij gevlogen! Wat hebben we genoten en vooral veel gezien! We waren al op tijd naar het internationale vliegveld van Sydney gegaan maar wat bleek?? Stonden we op het verkeerde stuk van het vliegveld! Vera vloog via Melbourne en dus moesten we niet op het internationale deel van het vliegveld zijn maar op Domestic, oftewel op het deel van het vliegveld vanwaar de binnenlandse vluchten gaan. Dus weer hup met de bus richting het andere deel van het vliegveld. Al met al waren we ruim op tijd en daarom hebben we gezellig nog even samen geluncht en thee gedronken. Toen was het moment dan echt daar, na een emotioneel afscheid en het uitzwaaien achter de douane zijn wij weer richting ons hotel gelopen.

Vrijdag 10 januari was het dan onze tijd om naar Nieuw Zeeland te vliegen. Na een rustige vlucht kwamen we aan op Auckland International Airport. Maar het geluk zat ons niet mee want toen wij onze tassen op wilde halen konden we die nergens vinden op de bagageband. Wat bleek? De tassen hadden onze vlucht gemist…! Dus zonder tassen op de bus naar ons hostel. Na een gezellig gesprek met een Nederlander die ook op de bus zat kwamen we veel te snel aan bij onze bus stop. Snel de bus uit want de chauffeur was al laat op schema en dat liet hij blijken ook… Uiteindelijk dan maar inchecken in ons hostel. Eind van de middag maar eens gebeld met het vliegveld of onze tassen onderweg waren naar het hostel. Tenminste dat was de bedoeling want ook dit ging niet zo soepel…Wouter bleek zijn mobiel verloren te hebben in de bus. Niet zo’n probleem, bellen we ook even met de busmaatschappij om te vragen waar Wouter hem weer kan ophalen. De bussen worden namelijk na elk tripje gecontroleerd op verloren spullen. Helaas, niemand had de mobiel gezien. De eerste nacht waren we dan ook blij dat we gewoon in een goed bed konden liggen en dat we normaal konden slapen.

De volgende dag nog maar eens gebeld met de vliegmaatschappij of onze tassen er al waren, wat bleek ze stonden allang bij de douane maar ze hadden wat verdachts gezien op de X-Ray (tassenscanner) en hadden dus onze codes van de slotjes nodig. Dus hebben we die aan hen doorgegeven in de hoop dat alles natuurlijk goed zou zijn! De middag hadden we een leuke activiteit gepland! We zouden samen met ons nichtje Rosan naar de skytower gaan. Rosan zit dichtbij Auckland als Au Pair bij een Nieuw Zeelands gezin. De perfecte kans dus om even bij te praten. Wel bijzonder om dat te doen aan de andere kant van de wereld! In de skytower hadden we een prachtig uitzicht over de stad Auckland. Daarna heerlijk geluncht en even bijgepraat onder het genot van een kopje koffie/thee. Het was een gezellige middag en leuk om haar verhalen en belevenissen te horen!

Maar aan alles komt een eind en dus gingen we tegen etenstijd uit elkaar om weer naar het hostel te gaan. Misschien waren onze tassen nu binnengekomen! Helaas niets. Wouter z’n mobiel was misschien gevonden! Maar ook niets. Dan maar naar de politie om aangifte te doen van diefstal/verlies van de mobiel. Na de politie wat te eten gehaald. Rond 22.00 uur maar weer naar het hostel om ons op te maken op een 2^de nacht zonder onze tassen en dus ook onze toilettassen en pyjama’s.

Maar toen we binnen kwamen in onze kamers stond ons toch een verassing te wachten!! Je raadt het al! Onze tassen waren in de tussentijd gebracht!! We zijn nog nooit zo blij geweest! Wat de douane nu heeft gezien zullen we nooit weten!

Zondag uitgecheckt bij het hostel en onze campervan opgehaald. Na het ophalen gelijk naar een camping gegaan om onze camper in te pakken en boodschappen te doen.

Maandag kon onze roadtrip van 5,5 week door Nieuw Zeeland dan ook echt beginnen! Dit hebben we natuurlijk gevierd bij een te schattig theehuis met een potje thee en een groot stuk cheesecake. Wij vonden dat we dat wel verdiend hadden na het afgelopen weekend.

Hierna gelijk doorgereden naar het noorden van het noordereiland. Onderweg hebben we intens genoten van het natuurschoon in dit mooie land. Iedereen zegt dat het zuidereiland mooier is dan het noordereiland. Dat belooft nog wat goeds dus!

De volgende dag zijn we naar Cape Reinga geweest. Dat is het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Ook komen daar de Tasmanzee en de pacific samen wat gepaard gaat met draaikolken en botsende golven. Erg leuk om te zien.

Hierna doorgereden naar de beste Fish & Chips zaak van Nieuw Zeeland voor een lunch met een prachtig uitzicht!

Woensdag zijn we naar de grotten geweest waar veel gloeiwormen voorkomen, maar wat niet zo druk is als de woitomo caves waar alle toeristen heen gaan. Deze grotten moesten net zo mooi zijn en dat geloven we graag. Wij vonden het erg bijzonder om te zien hoe deze diertjes leefden. Verder hebben we onderweg het openbaar toilet gezien welke ontworpen is door de Oostenrijkse kunstenaar Hundertwasser. Uit veel gerecycled materiaal en met een tuin als dak is het een bijzonder gebouw welke midden in de stad tussen de winkels staat. De rest van de tijd hebben we een aantal watervallen bezocht, dit keer WEL met water haha.

Ook zijn we naar een filmset van de Hobbit en The lord of the Rings trilogie geweest. Op deze filmset is een deel van de films opgenomen. De plek staat bekend als Hobbiton wat het dorp is waar de Hobbits leven. Een aantal delen waren afgezet voor het publiek omdat het mogelijk was dat ze nog terug zouden komen om delen van the Hobbit deel 3 op te nemen. Wij vonden het dan ook speciaal om op een filmset te lopen welke wij in films gezien hadden en waar de hoofdrolspelers misschien nog voor terugkomen. Een bijzondere belevenis!

Als deze week een voorproefje is voor de rest van ons Nieuw Zeeland avontuur dan beloofd het een mooie 5,5 week te worden.

Tot de volgende keer!

Lieve Groetjes Rian en Wouter.

Kerstdagen en Oud & Nieuw

Voor iedereen een gelukkig nieuwjaar en een geweldig 2014!!

Wij hopen dat iedereen het jaar goed is ingekomen. Bij ons is dat namelijk goed gelukt.

Oudejaarsdag waren we vroeg uit de veren om rond half 8 ’s ochtend in de rij voor het park te zitten voor een goede plek om het vuurwerk vanaf de Harbour Bridge te kunnen bekijken.

Toen we eenmaal aan kwamen stond er natuurlijk al een ontzettend lange rij, maar na 5 uur wachten mochten wij dan ook eindelijk het park in en hebben we een goede plek weten te bemachtigen. De hele middag hebben we ons gezellig vermaakt met mensen kijken, want die waren er genoeg: rond de 18 duizend man! Er was veel vermaak vanaf de klok van 6 uur met verschillende vuurwerkshows, stunt vliegtuigjes en verlichte boten dus vervelen hoefden we ons gelukkig niet. Na 16.5 uur wachten was het dan ook eindelijk 24.00 uur en kwam de beroemde vuurwerkshow. En Wauw!! Wat een geweldige show om te zien, we wisten gewoon niet waar we soms moesten kijken. Echt prachtig om dit te mogen mee maken. Erg bijzonder! Het mooiste vuurwerk wat we denk ik ooit zullen zien!

Maar we hebben natuurlijk ook nog de laatste 2 weken van 2013 leuke dingen gedaan, zoals de Great Ocean Road. Dit is de weg, zoals de naam al zegt, langs de oceaan met verschillende stop punten waar je mooie natuur wonderen kunt zien waaronder de twaalf apostelen. Ook hier hebben we volop van genoten.

Na de Great Ocean Road waren we alweer in Melbourne waar we 4 dagen zijn gebleven. Ook dit is weer een mega stad, maar wel een stad die het meest op Europese steden lijkt vonden wij. We zijn o.a. gezellig naar de bios en het museum geweest en hebben we koffie gedronken met een oud collega van Wouter en haar dochter die hier in Australië woont.

Na Melbourne was het alweer kerstmis. Dit hebben we gevierd in Thatra, een klein dorpje bij het strand en wij stonden dan ook op een camping gelijk aan het strand. Kerstavond hebben we gezellig een broodmaaltijd gegeten net zoals thuis en we hebben zelfs Home Alone kunnen kijken! Deze film hoort er natuurlijk wel een beetje bij met kerst en zo voelde het ook meer als kerst! Helaas was het 1^e kerstdag niet echt strand weer, bewolkt en veel wind. We hebben een heel eind over het strand gewandeld en zijn lekker uitgewaaid. 2^e kerstdag daar in tegen was het wel lekker weer en hebben we natuurlijk een deel van deze dag doorgebracht op het strand. Heerlijk om kerst een keer op het strand te vieren!

En nu is ons rondje alweer rond en zitten we weer in Sydney waar we ook begonnen zijn. Best een rare gewaarwording, want alles is al zo bekent voor ons. We zitten hier nu t/m 3 januari. De laatste week voordat Vera naar huis gaat en wij naar Nieuw Zeeland gaan, gaan we de hoofdstad Canberra nog bezoeken. De allerlaatste paar dagen wil Vera graag nog even doorbrengen op het strand en genieten van het mooie weer voordat ze weer terug moet naar het koude Nederland. En daar hebben wij Wouter en Rian natuurlijk geen problemen mee haha.

Voor de rest wensen wij jullie nogmaals een geweldig 2014 toe!

En in Nieuw zeeland zullen jullie weer meer van ons horen!

Liefs van ons

Roadtrip!!

Nou, het is al een tijdje geleden dat we wat van ons hebben laten horen. Dat komt voornamelijk omdat we de afgelopen weken nauwelijks internet én nauwelijks tijd hebben gehad. We hebben in de afgelopen weken namelijk rond de 6000 km afgelegd! Dit samen met een aantal must-sees heeft ervoor gezorgd dat we niet de tijd konden vinden om een verhaaltje te schrijven op de laptops waar toch al bijna geen stroom meer in zat (nauwelijks oplaadpunten).

Maar niet getreurd, hier zijn we weer met alles wat we de afgelopen weken meegemaakt hebbenJ

Na Fraser Island zijn we in 1 dag naar Airlie Beach gereden wat al ruim 1000 km was. In Airlie Beach zijn we de volgende dag op een boot gestapt om de Whitsunday Islands te gaan verkennen. De trip heeft ruim 2 dagen en 2 nachten geduurd en was in een woord Fantastisch. We hebben een aantal keer gesnorkeld tussen het koraal waar de meest mooie vissen waren. Maar de kers op de taart was toch wel de zeeschildpad welke we onder onze boot hebben zien doorzwemmen op de laatste avond. Wat een geluk dat we die (als enige op onze boot) zagen! En dat op de laatste avond!

Na de Whitsunday Islands was het tijd om naar Cairns te rijden. In Cairns wilden we namelijk heel graag gaan duiken. Wouter wilde dit al heel lang en dus was het voor hem ook een droom die uitkwam en dat ook nog in het Great Barrier Reef. Beter kan niet! In Cairns moesten we ’s ochtends vroeg weg om op tijd bij de boot te zijn welke ons naar de duikplaats zou brengen. Na de tocht hebben we eerst 20 minuten gesnorkeld waarbij we weer veel mooie vissen en koraal hebben gezien. Maar na die 20 minuten was het dan eindelijk zover: we mochten eindelijk het water in met de tank op de rug. Na een paar testjes om jezelf te kunnen redden onder water konden we dan eindelijk beginnen. Duiken is toch wel heel anders dan snorkelen. Je zit met duiken echt tussen de vissen en het koraal wat heel speciaal aanvoelt. Na ruim 42 minuten zijn we pas weer boven gekomen en we zijn 8 meter onder water geweest. Dieper kon ook niet want we hebben een aantal malen op de bodem gezeten van de zee terwijl onze instructeur ons dieren of koraal liet zien. We zijn het er allemaal over eens dat dit een erg, erg, erg mooie ervaring was. Na deze fantastische duik hebben we nog eens 1,5 uur gesnorkeld waar we een zeeschildpad van heel dichtbij hebben gezien. Fantastisch!

Na de terugtocht op de toch wel hobbelige zee hebben we deze voor 1,5 week achter ons gelaten om de outback in te gaan. Wat een ontzettend weids landschap: ontzettend veel kilometers met…helemaal niets. Dit was precies wat we ons alle drie bij Australië hadden voorgesteld.

Eerst hebben we 2,5 dag gereden naar Alice Springs waar we 2 dagen zijn gebleven, daarna zijn we doorgereden naar Kings Canyon en van daaruit zijn we naar de Uluru (Ayers Rock) en Kata Tjuta (the Olga’s) gegaan. In Alice Springs hebben we de Royal Flying Docters Service bezocht. Het was bijzonder om te zien hoe in dit mega-land de zorg in de outback geregeld is. Als je echt een noodgeval hebt kun je opgehaald worden door een vliegtuig. Heb je een wond die zelf te verbinden is dan staan er in elke stad in de outback een medicijnenkast waar je gebruik van kunt maken. Uiteraard blijft de dokter aan de telefoon en lootst die je door de medicijnenkast, maar je moet het wel zelf doen. De RFDS wordt dan ook erg serieus genomen in Australië. Bij Uluru en Kata Tjuta hebben we zowel de zonsopgang (erg vroeg) als de zonsondergang gezien. Wij vinden dat Kata Tjuta absoluut een must see is als je hier heen komt. De Uluru moet je ook heen…omdat iedereen dat doet. Maar Kata Tjuta vinden wij vele malen mooier.

Na 3 dagen in de wel heel erg hete woestijn hadden wij het echter wel gezien en zijn we doorgereden naar Adelaide waar we dan ook 2 dagen later aankwamen.

In Adelaide hebben we gevierd dat we de woesternij en dus de 6000km van Cairns naar Adelaide hebben overleefd door lekker uit eten te gaan. Verder zijn we eigenlijk weer een beetje bijgekomen in de binnenstad en de parken.

Ook zijn we 2 dagen op Kangeroo Island geweest. Op het eiland zou veel wildlife te zien zijn. We hebben inderdaad wel wildlife gezien, maar niet zoveel als dat we gedacht hadden. Maar de omgeving en de baaien van de zee zijn hier echt met 1 woord PRACHTIG!! En voordat we weer met de ferry terug gingen naar het vaste land hebben we zelfs nog een enchinada (een soort grote egel met gele stekels) gezien.

En vandaag gaan we dan beginnen met de bekende Great Ocean Road om vervolgens door te rijden naar Melbourne en Sydney (waar Vera ons alweer gaat verlaten.) Maar voordat het zover is hebben we eerst nog een kleine maand vol feestdagen te gaan.

Omdat we niet weten of we voor de feestdagen nog een verhaal online zetten sluiten we dan ook af met:

Fijne Feestdagen Allemaal!!!!!

Wouter, Rian & Vera.

De Oostkust

Wat ontzettend leuk om al jullie reacties te lezen en te weten dat zoveel mensen ons volgen.

We zitten alweer een maand in Australië en wat gaat de tijd snel, maar we vermaken ons nog steeds!

We hebben 3 heerlijke dagen in Byron Bay gehad: een ontzettend leuk hippie stadje met een super relaxte sfeer en een mooi strand. We hebben hier dan ook lekker van genoten. Na Byron Bay stond Surfers Paradise op het programma. Dit was totaal geen leuke stad: alles is super commercieel en groot opgezet. We zijn hier 2,5 dag geweest en zijn toen doorgereden naar Brisbane. Hier hebben we 3 dagen gelogeerd bij Willemien, dit is de zus van een oom van ons. We werden hier warm ontvangen, konden eindelijk weer eens slapen in een echt bed en voor even weer leven in een huis. Echt heerlijk! Willemien heeft ons meegenomen naar de Montessori school waar ze werkt. Het was echt leuk om eens te zien hoe de kinderen hier les krijgen. Daarna zijn we verder gereden naar de look out over de stad Brisbane: wat mooi om te zien hoe groot Brisbane is! Daarna zijn we nog door de Botanical Garden gelopen, maar helaas moesten we snel weer richting huis want er was een storm opkomst. Achteraf hebben we er niet heel veel van meegekregen wat natuurlijk erg jammer was voor de hele droge tuin van Willemien. Verder zijn we heerlijk tot rust gekomen bij Willemien en heeft ze ons erg goed verzorgt.

Dinsdag moesten we helaas alweer afscheid nemen van Willemien.

Woensdags zijn we gezellig een dagje naar de Australia Zoo geweest. Dit is de dierentuin van Steve Irwin “the crocodile hunter”. Het is een erg grote en mooie dierentuin waar je, je de hele dag kunt vermaken. Je kunt er kangoeroes voeren en koala’s aaien. Er waren vele shows en demonstraties die erg leuk waren om te zien! We hebben zelfs de vrouw en kinderen van Steve Irwin gezien, ze waren interviews aan het geven voor de tv’s zenders.

Daarna werd het tijd om door te rijden naar Noosa Heads, omdat we donderdag het kano bushcamp hadden. We waren alle 3 erg benieuwd hoe dit zou zijn. Eenmaal aangekomen in het bushcamp keken we onze ogen uit: het was echt een kamp in het bos met 3 grote tenten waar de keuken in zat een tv tent waar je films kon kijken en een tent met biljart tafel. Gelukkig was het nog wel modern genoeg dat er een toilet gebouw was, wat natuurlijk wel fijn was. De 1^e dag konden we een beetje relaxen, maar vrijdag moesten we dan toch echt aan de bak. Om 8.30 moesten we paraat staan en kregen we een korte uitleg over de route. Eén kano uit onze groep kreeg een kaartje met de route erop mee, maar dit was het verder ook wel. Het kwam er eigenlijk op neer dat we onszelf maar moesten zien te redden. Gelukkig konden we wel gezellig met ons 3-en in één kano. Die dag hebben we dan ook gezellig gekanood en op een strandje gelegen. Tegen de middag begon het weer wat anders te worden dus besloten we maar weer richting het kamp te varen. Hiervoor moesten we over een meer heen varen en achter ons kwamen de donkere wolken steeds verder naar ons toe, het meer werd wat wilder met wind en golven dus wij met ons 3en natuurlijk zo hard peddelen als we konden! Eenmaal in de rivier was het water gelukkig iets rustiger, maar we hoorden in de verte al onweer en dit is niet zo’n prettig idee als je nog 5 km moet kanoën voor je over bent bij het kamp. Gelukkig hebben we net hard genoeg gepeddeld om net voor het onweer en de regen weer terug te zijn in het kamp. Wat waren we blij en wat hadden we zere armen na 16 km in totaal te hebben gevaren!

Zaterdag zouden we nog een dag gaan kanoën maar omdat we niet heel veel zin meer hadden hebben we eerst rustig aan gedaan, beetje tv gekeken en zijn we om 12.00 uur dan ook vertrokken uit het kamp. Eigenlijk zouden we er blijven tot zondag, maar je werd er echt aan je lot overgelaten en die dag konden we mooi voor iets anders besteden. We zijn dan ook alvast naar Hervey Bay gereden, want hier stappen we dinsdag op om naar Fraser Island te gaan.

Gisteren (zondag) was het ook een iets minder leuke dag voor ons. Helaas had Wouter al zijn oplaadkabels in het bushcamp laten liggen. Dat betekende dus dat hij terug moest rijden en aangezien hier de afstanden wat langer zijn dan in Nederland zou hij er 4 uur over doen om terug te rijden naar Noosa Heads en daarna nog weer 4 uur terug naar ons, want Rian en Vera bleven gewoon in Hervey Bay. Gelukkig kwamen we er al vrij vroeg in de ochtend achter en zou het precies moeten lukken dat hij rond 7 uur ’s avonds weer ongeveer terug kon zijn. Van Wouter moesten wij er maar een leuke dag van maken dus dat deden we dan ook maarJ. Eerst een beetje aan geklungeld op de camping en rond 1 uur wouden we dan wel naar het winkelcentrum. En wat hadden wij geluk: er reed maar 1 bus die dag en die ging om 13.19 uur heen. Die konden we dus nog mooi pakken. Eenmaal aangekomen in het winkelcentrum hebben we hier wat rondgelopen in de winkels, maar helaas gingen bijna alle winkels al om 15.00 uur dicht omdat het zondag was. Ook heeft het de hele middag geregend (wat het hier al sinds januari niet heeft gedaan), dus dat was ook niet echt gezellig met een hemdje en korte broek door de regen lopen haha. Vera en Rian hadden dan ook maar besloten om lekkere muffins te halen voor bij de thee en koffie ’s avonds, omdat Wouter toch wel een heel eind moest rijden. Toen we eenmaal terug waren op de camping zat Wouter opeens al bij een huisje en niet bij onze auto en tent??? En hij was veel eerder terug dan we zelf hadden verwacht. Wat bleek: Wouter was Hervey Bay nog niet uit of onze auto had ‘t alweer begeven. Hij heeft de wegenwacht gebeld en deze heeft de auto naar een garage gebracht. We hadden al onze spullen nog in de auto liggen, dus deze heeft Wouter ook nog eens allemaal uit de auto moeten halen en met een taxi terug naar onze camping moeten brengen. En omdat Vera en Rian nu natuurlijk geen slaapplek hadden heeft hij een gezellige stacaravan geregeld om die nacht in te kunnen slapen met z’n 3-en. Dus in de tussentijd dat Vera en Rian een gezellige dag hadden, had Wouter een beetje een rot dag. Maar het loopt zoals het loopt en we hopen dat de auto op tijd klaar is.

Nu zitten we dan ook gewoon op de pier in Hervey Bay ons verhaaltje te schrijven in de zon en zijn we gewoon lekker aan het genieten. We willen jullie natuurlijk niet jaloers maken, want ook hier kennen ze regen en dat hebben we gister middag/avond wel weer gezien. 1 geluk: we zaten lekker droog in die stacaravan. Dat scheelt weer als je auto het begeeft haha.

Morgen vertrekken we voor 3 dagen en 2 nachten naar Fraser Island.We zijn weer erg benieuwd wat ons hier te wachten staat. Dit avontuur zullen we ook weer met jullie delen. Net als de White Sundays die nog op de planning staat.

En wat een geluk: we hebben net bericht gehad dat onze auto klaar is. Dus alles komt op z’n pootjes terecht!

Wij zeggen geniet van de gezellige donkere dagen voor Sinterklaas en Kerst, want dat missen wij hier wel een beetje hoor.

XXX

Vera, Wouter en Rian

Water, water, water....

Het is alweer 2 weken geleden dat we wat van ons hebben laten horen. Wat gaat de tijd toch snel! Dus aangezien het eten nog niet klaar is hebben we mooi wat tijd om te schrijven.

Zoals jullie hebben kunnen lezen in ons laatste verhaal zijn wij een week op surf kamp geweest. In principe zouden we met de bus naar het SurfCamp gebracht worden, maar omdat er 85 personen waren en een er een bus geregeld was voor 72 moesten wij met de trein. Op het station in Sydney moesten we wel erg lang wachten op de trein: bleek dat we hem al gemist hadden! Gelukkig ging de volgende al snel en kwamen we na een mooie treinreis van 2,5 uur (waar je nog wat van het landschap zag i.p.v. alleen de snelweg) rond lunchtijd dan ook echt aan in het kamp. Zon, zee en strand stonden ons te wachten deze week, dus ondanks de tijdrovende heenreis hadden we er erg veel zin in!

Eenmaal aangekomen konden we naar de ‘cabins’ waar we deze week zouden slapen met 6 andere personen. Rian en Vera in cabin nr. 8 en Wouter in nr. 9. Daarna werden er 2 groepen gemaakt voor de surflessen, omdat de groep anders te groot zou zijn. En je raad natuurlijk al waar de lijn getrokken werd…precies, tussen cabin 8 en 9. Hierdoor hebben elkaar overdag bijna niet gezien deze week, alleen ’s avonds na de lessen en na het eten. Vera en Rian zaten in groep 1 en dat betekende elke ochtend om 7.00 uur ontbijten wat wij natuurlijk geweldig vonden haha! Wouter zat ik groep 2 en mocht elke ochtend uitslapen en om 8.30 uur ontbijten.

Het surfen zelf was te gek! Waar we in het begin van de week niet eens op een surfboard konden staan (het leek zo makkelijk) konden we op het eind van de week niet alleen staan, maar we konden ook de moeilijke golven (green waves) berijden en zelfs bochten maken! Wouter kon die golven op dinsdag al pakken en kreeg ’s avonds dan ook een groot applaus van de hele groep, omdat hij die dag 3 groene golven had bereden. Over de hele dag werden er foto’s en filmpjes gemaakt die we ’s avonds te zien kregen met de hele groep. We konden dan leren wat er fout was bij de andere surfers en dat bij onszelf verbeteren. Hier zijn erg leuke foto’s en filmpjes uitgekomen. Een aantal hebben we bij dit verslag geplaatst. De rest komt nog een keer op facebook als we internet hebben.

Na deze week surfen kwamen we na een iets kortere treinreis weer aan in Sydney. Omdat we onze auto pas op maandag op konden halen zijn we hier nog het hele weekend geweest. Rian en Wouter waren nog niet moe genoeg van het kamp en deden er zaterdag nog even de Bridge Climb achteraan, van wel 134 meter hoog! Dit was ontzettend gaaf om te doen. De foto’s hebben jullie vast al op facebook voorbij zien komen!

En toen was het alweer maandag 28 oktober en konden we dan eindelijk onze schuurbak een witte Ford Falcon ophalen en dan ook echt Sydney verlaten. De eerste nacht hebben we dan ook maar gelijk in de auto op de parkeerplaats bij de dealer “geslapen” omdat het al te laat was om richting de Blue Mountains te rijden. Dus dinsdag ochtend waren we blij dat het 6.30 uur was zodat we nu ook echt richting de Blue Mountains konden rijden. Gelukkig waren de bos branden onder controle, dus was het veilig om er naartoe te gaan. Het was eerst wel een heel gedoe om uit Sydney weg te komen met al dat verkeer, maar het is Wouter gelukt haha.

Na een reis van ongeveer 1.5 uur zijn we dan ook aangekomen in Katoomba. De camping was gauw gevonden, dus konden we alle spullen uitladen, de tent van Wouter opzetten en het bed van Vera en Rian opmaken. Daarna hebben we wat rondgelopen in het stadje en boodschappen gehaald voor het avondeten. Helaas viel ons eerste nachtje kamperen al meteen in het water: de eerste regen in 2 weken tijd kwam met bakken uit de lucht. Een pluspunt: de tent van Wouter is ook ècht waterdicht. En we weten wat we aan Rian hebben, ze haalt zelfs thee door de regen!

Woensdag konden we dan eindelijk onze wandelschoenen uit de tas halen en hebben we de hele dag gewandeld in de Blue Mountains. Dit is een regenwoud met The Three Sisters, Katoomba Falls en Orphan Rock. Erg mooi om te zien allemaal. Vandaag zijn we ook de hele dag opstap geweest naar de Janolan Caves, hier hebben we gezellig rond gelopen.

Donderdag was dan weer de dag dat we verder gingen. Richting Port Maquarie en vanuit daar naar Bellingen (een hippiestadje) en Armindale. De weg daar naartoe staat bekend als de Waterfall Way. Wij waren dus helemaal benieuwd naar al die watervallen welke we tegen zouden komen. Vol goede moed gingen we op pad. Al vrij snel waren we bij waterval nummer 1. Om dat nu een waterval te noemen… Oke, het water viel van een rots, maar als we een kraan open zetten zou er meer water overheen stromen. Op dus naar waterval nr 2, een waterval die 260 meter naar beneden stort. Dat zou mooi zijn om te zien, dachten we. Zoals jullie misschien gehoord hebben is Oktober 2013 de droogste oktober sinds mensenheugenis in Australie. Onze mooie 260 meter hoge waterval lag dan ook compleet droog! Er kwam geen druppel over de rand. De rivieren zijn allemaal opgedroogd hier, dus dat is wel erg jammer.

Volgende dag dan maar via het ‘binnenland’ (lees bergen 100 km van de kust) weer naar het strand gereden, want daar is altijd water! Nu zitten we dan ook in Byron Bay. Volgende weken hebben we een aantal leuke excursies geboekt. Rijden op Fraser Island, zonnen en snorkelen bij the Whitsundays en kanoen in Noosa Heads. Maar eerst morgen door naar Brisbane.

We zijn erg benieuwd wat ons in de komende weken allemaal te wachten staat. We hebben helaas bijna geen internet dus de verhalen kunnen we niet vaak online zetten. Ook appen is lastig. Dan weten jullie dat.

Veel Liefs en kusjes

Vera, Rian en Wouter

Het begin van ons avontuur!

Vrijdag 11 oktober was het dan zover, bepakt en bezakt richting Schiphol.

Na het emotionele afscheid kon ons avontuur beginnen!

Door de douane en dan hop het vliegtuig in, eerst naar Dubai en daarna door naar Bangkok.

Eenmaal aangekomen in Bangkok deed zich ons eerste probleem al voor: Rian haar backpack was wel aangekomen maar de flightbag die erom heen zat was al stuk, Beetje balen! Het slotje en de 2 ritsen waren er op de 1 of andere manier afgetrokken of ergens tussen gekomen. Heeft Rian wel weer! Dus eerst moesten we een paar dingen regelen bij Emirates Airlines. Ze hebben er 2 nieuwe ritsjes aangemaakt en Rian heeft een nieuw slotje gekregen. Erg goed afgehandeld allemaal! Gelukkig was dit allemaal klaar voor we weer vertrokken uit Bangkok. Ze hebben het zelfs langs ons hotel gebracht!

Maar goed we mochten ons natuurlijk ook nog de 1^e 3 dagen vermaken in Bangkok. De eerste middag hebben we een beetje rondgelopen in de stad. Wat een drukke en grote stad zeg! Zondag hebben we een stadstour gedaan langs allerlei tempels en de grootste liggende Boeddha ter wereld. In één tempel gingen er mensen op de foto me t een Monnik en dit wilde wij ook wel! Dus vroegen we aan onze gids Wanna (erg grappig en klein Thais vrouwtje) of dat kon. Ze zei: ‘jullie zijn geen familielid maar ik zal het vragen’. Bleek dat al die mensen één familie waren die net offers hadden gebracht en daarom op de foto mochten! We mochten wel van ze op de foto en met een beetje een bezwaard gevoel deden we dat ook maar. Rian die niet zoveel van Wanna haar Engels kon verstaan had niet echt door wat er aan de hand was dus ging wel erg vrolijk bij de Monnik zitten :p Maandagochtend zijn we naar de floating market geweest. Dit is een markt die drijft op het water. Allemaal bootjes van waaruit allerlei dingen verkocht worden, en waar wij met een bootje tussendoor gingen. Erg bijzonder om te zien.

Maandag avond was het dan alweer tijd om op ons vliegtuig naar Sydney te stappen, dit was een lange nacht met vrij weinig slaap haha.

Dinsdag ochtend 7.30 lokale tijd was het dan eindelijk zover, we zijn goed en wel geland op onze “eind” bestemming! Vanaf nu kan ons avontuur dan ook ECHT beginnen!

Eenmaal aangekomen in ons hostel hebben we onze spullen gedropt en zijn we maar gelijk de grote stad ingelopen. In de verte hebben we The opera house en de Harbour bridge al gezien. In 1 woord Geweldig! wat een grote, mooie en vooral groene stad! Zeker vergeleken met Bangkok :p

Vandaag (woensdag) hadden Wouter en Rian de oriëntatie dag van Work en Travel Company. Dus weer vroeg ons bed uit wat wel even zwaar was na 2 nachten weinig slaap haha. Eenmaal op het kantoor kregen we een PowerPoint presentatie met veel nuttige informatie. Ondertussen heeft Vera heerlijk uit kunnen slapen en is ze zelf de stad in geweest.

Vanmiddag hebben we nog een beetje rondgelopen in Sydney en hebben we geïnformeerd naar het kopen van campervans. Daarna nog rondgesnuffeld in de Woolworth en maar gelijk wat boodschappen gekocht voor een heerlijke pasta.

En voor volgende week hebben we al wat gepland: We gaan leren surfen in 5 dagen :D we hebben er nu al zin in!

Tot het volgende verhaaltje!

Liefs en Kus

Wouter, Vera en Rian :D